Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε,Χριστός ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Μέ πολλήν χαράν ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς καλεῖ νά δοξάσωμεν τόν Θεόν διά τήν ἐπί γῆς ἐξ ἀγάπης αὐτοπρόσωπον ἐν θεανθρωπίνῃ ὑποστάσει παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἑνός ἐκ τῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Πρέπει μέ ἰδιαιτέραν προσοχήν νά ἐξετάσωμεν τήν ἀληθῆ καί ζωοποιόν σημασίαν τοῦ γεγονότος τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Αὐτή ἀποκαλύπτει εἰς τήν ἀνθρωπότητα πρῶτον, ὅτι ὁ Θεός εἶναι προσωπικός καί ἐμφανίζεται εἰς ἡμᾶς ὡς πρόσωπον, ὅπως πρόσωπα ἔπλασε καί ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους, καί δεύτερον, ὅτι περιβάλλει ἡμᾶς διά τῆς ἀγάπης Του. Τά δύο αὐτά γεγονότα, τό πρόσωπον καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἐκφράζουν θεμελιώδεις ἀληθείας τῆς πίστεώς μας, τάς ὁποίας πολλάκις βεβαίως ἔχομεν ἀκούσει. Ἐν τούτοις, ἡ ἐπίδρασις αὐτῶν εἰς τήν ζωήν μας δέν εἶναι ὅση πρέπει, διότι πολλοί ἐξ ἡμῶν δέν αἰσθανόμεθα τήν ἀδελφοσύνην τοῦ Χριστοῦ μέ τό πρόσωπόν μας, οὔτε τήν ἀπέραντον ἀγάπην Αὐτοῦ πρός ἡμᾶς, καί ἀντιστοίχως δέν ἀνταποδίδομεν τήν ἀγάπην μας πρός τόν Χριστόν, ὥστε διά τῆς κοινωνίας τῆς ἀγάπης νά γίνωμεν κοινωνοί κατά χάριν καί τῶν ἄλλων ἰδιοτήτων Αὐτοῦ.

Ἐάν δικαιολογοῦνται κάπως νά ἀγνοοῦν τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί τό πρόσωπόν Του αὐτοί οἱ ὁποῖοι δέν ἐγνώρισαν τόν Χριστόν καί διά τοῦτο πελαγοδρομοῦν εἰς ἀναζήτησιν τῆς ἀπροσώπου ὀντότητος, τήν ὁποίαν ἐκλαμβάνουν ὡς Θεόν, οὐδόλως δικαιολογούμεθα ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά ἀκολουθῶμεν τάς ἀδιεξόδους ἀναζητήσεις των. Αὐτοί οἱ ἐν πλάνῃ ἀδελφοί μας ἀντί νά ἀναζητοῦν τόν Θεόν ὡς πρόσωπον καί νά πλησιάζουν Αὐτόν διά τοῦ πλησιάσαντος ἡμᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀγωνίζονται ἀπεγνωσμένως νά γίνουν διά τῶν ἰδικῶν των δυνάμεων θεοί, ὡς ὁ Ἀδάμ ἐνόμισεν ὅτι θά κατώρθωνεν ὑπακούων εἰς τό πονηρόν πνεῦμα. Ὁ ἀληθινός ὅμως προσωπικός Θεός, ὁ γνωριζόμενος μόνον διά τοῦ γεννηθέντος ἐν φάτνῃ ἐξ ἀγάπης πρός ἡμᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, μᾶς ὑπεσχέθη τήν υἱοθεσίαν, τήν ἐπάνοδον εἰς τούς κόλπους τοῦ Πατρός, καί τήν διά τοῦ Χριστοῦ κατά χάριν θέωσιν. Μόνον διά τοῦ Χριστοῦ πραγματώνεται ἡ πανανθρωπίνη ἐπιθυμία πρός ὑπέρβασιν τῆς φθαρτότητος καί τῆς μονώσεως τῆς χωρίς ἀγάπην ὑπάρξεως καί ἡ ἀνάπτυξις τῆς κοινωνίας τῆς μεταξύ θείων καί ἀνθρωπίνων προσώπων ἀγάπης, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τήν αἰωνιότητα καί τήν ἀφθαρσίαν.

Ἄς στρέψωμεν τά βλέμματα τῶν καρδιῶν μας πρός τόν ἀρτιγέννητον καί ἐν φάτνῃ κείμενον Ἰησοῦν Χριστόν καί ἀναλογιζόμενοι πόσον μᾶς ἀγαπᾷ, ἄς ἀγαπήσωμεν Αὐτόν ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, τῆς διανοίας καί τῆς ὑπάρξεώς μας. Μόνον διά τῆς ἀγάπης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ θά γίνωμεν κοινωνοί καί τῆς θείας Αὐτοῦ φύσεως κατά χάριν, ὡς Αὐτός διά τῆς ἀγάπης ἐγένετο κοινωνός τῆς ἀνθρωπίνης ἡμῶν φύσεως. Ἀνθρωποκεντρικαί προσπάθειαι, διαλογισμοί, ψυχεδελικαί καταστάσεις καί ἐκστάσεις καί παρεμφερεῖς ἐξωχριστιανικαί ἐμπειρίαι δέν ὁδηγοῦν εἰς συνάντησιν τοῦ ἀληθινοῦ προσωπικοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης, ἀλλ᾿ εἰς τό βαθύ καί παγερόν σκότος, εἰς τό ἔρεβος τῆς αἰωνίας ἀπωλείας, εἰς τήν αἴσθησιν τοῦ πλήρους καί ἀβυσσαλέου κενοῦ.

Διά τοῦτο, τέκνα ἀγαπητά ἐν Κυρίῳ, ἀγαπήσατε τόν δι᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐνανθρωπήσαντα ἐξ ἀγάπης Ἰησοῦν Χριστόν καί γνωρίσατε τήν κοινωνίαν τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ, σύν τῷ Πατρί καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, διότι τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ τοῦ προσωπικοῦ Θεοῦ οὐδέν γλυκύτερον.

Μέγας κῆρυξ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ ταυτίσας Θεόν καί ἀγάπην Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὁ εἰπών τόν κορυφαῖον λόγον «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί». Καί μετ᾿ αὐτόν ὁ εἰς τέλος ἀγαπήσας τόν Χριστόν Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ γράψας τόν θερμουργόν λόγον «τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;». Οὔτε θλῖψις, οὔτε μάχαιρα, οὔτε θάνατος, οὔτε ἄλλη ἀγάπη δύναται νά εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Χριστόν. Εἰς ὑπόμνησιν δέ τῶν λόγων καί τῶν ἐξ ἀγάπης ἔργων τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου καί ἐπί τῇ συμπληρώσει δύο χιλιάδων ἐτῶν ἀπό τῆς γεννήσεώς του ἀνακηρύσσομεν τό ἐρχόμενον ἔτος 2008 ὡς ἔτος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.

Εὐχόμεθα πατρικῶς καί ὁλοκαρδίως ὅπως ὁ ἐν φάτνῃ γεννηθείς ἐξ ἀγάπης διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν Ἰησοῦς Χριστός, διά πρεσβειῶν τῆς ἀπειράνδρου καί ἀειπαρθένου Μητρός Αὐτοῦ, τοῦ Ἁγίου προκατόχου ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, εἰς τήν μνήμην τοῦ ὁποίου εἶναι ἀφιερωμένον τό ἀπερχόμενον ἔτος, καί τοῦ ἐπίσης Ἁγίου προκατόχου ἡμῶν Νήφωνος, ἀνιδρυτοῦ καί δευτέρου κτίτορος τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, τοῦ ὁποίου κατά τό προσεχές ἔτος ἑορτάζομεν τήν πεντακοσιοστήν ἐπέτειον ἀπό τῆς κοιμήσεως, ὡς καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἰωάννου καί Παύλου, κηρύκων κατ᾿ ἐξοχήν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, καί πάντων τῶν Ἁγίων, καταστήσῃ φάτνην Αὐτοῦ τήν καρδίαν ἑκάστου ἐξ ἡμῶν καί ἀποκαλύψῃ εἰς ὅλους τό πρόσωπον τῆς ἀγάπης Του, καί ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς τήν Χάριν καί τό πλούσιον Ἔλεος Αὐτοῦ.

Καλά Χριστούγεννα, εἰρηνικόν καί εὐλογημένον Δωδεκαήμερον, καρποφόρον πνευματικῶς καί ὑλικῶς τό νέον ἔτος.

Φανάριον, Χριστούγεννα ,βζ´

+  Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν